- subripiō or surripiō
- subripiō or surripiō (imper. surpite, H.), ripuī (pluperf. surpuerat, H.), ruptus, ere [sub+ rapio], to snatch away, take secretly, withdraw privily, steal, pilfer, purloin : quā re subripis, aufers Undique? H.: vasa ex privato sacro: libros: a Naevio multa, plagiarized .—Fig.: virtus, quae nec eripi nec subripi potest: actor, cui reus occulte subripi posset, could be rescued by trickery : me morti, H.: me mihi, H.: Crimina oculis patris, O.
Latin-English dictionary. 2013.