subripiō or surripiō

subripiō or surripiō
   subripiō or surripiō (imper. surpite, H.), ripuī (pluperf. surpuerat, H.), ruptus, ere    [sub+ rapio], to snatch away, take secretly, withdraw privily, steal, pilfer, purloin : quā re subripis, aufers Undique? H.: vasa ex privato sacro: libros: a Naevio multa, plagiarized .—Fig.: virtus, quae nec eripi nec subripi potest: actor, cui reus occulte subripi posset, could be rescued by trickery : me morti, H.: me mihi, H.: Crimina oculis patris, O.

Latin-English dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”